Duada İhlâs Ve Helal Lokmanın Önemi

Nebiyy-i Ekrem Efendimiz buyurmuşlardır ki:

“Bir kimse dışını ve içini temizleyip düzenleyerek kırk gün ihlâsla Cenâb-ı Allah için amel ve ibâdet ederse kalbi hikmet kaynağıyla dolup dilinden ma’rifet pınarı akmaya başlar”¹

“Kişi, ihlâs ile Kelime-i Tevhid’i (Başka İlâh yok, ancak Allah vardır!) söyledikçe hiçbir hicap onu geri çevirmeksizin bu zikri, Allah’a yükselir. Allah’a vâsıl olunca (ulaşınca)Allah bu kelimeyi söyleyene nazar eder. Allah’ın na­zar ettiği her bir mü’min kulunu rahmeti içine alması O’nun hakkıdır”²

“Helâllığında ve haramlığında şüphe bulunan nesneyi terk eyle ve helâl olduğu muhakkak bulunan şeyleri kabul et’³

Bu hadîs-i şerîf, insanın maneviyatının haramdan korumak için tam ihtiyât üzere bulunmasının lüzumu hakkında buyurulmuş ise de diğer işlerine, sözlerine ve başka davranışlara da tatbik için bir bütün kaide tarzında bu­lunmuştur.

“Niyet eylediğin bir iş için kalbinde korku ve tereddüt olursa o işi yapma”⁴

“Haramlardan sakın, insanların en âbidi olursun”⁵

“Cibril bana ne zaman geldiyse şu iki duâyı emretti:

“Ey Rabbim! Bana temiz rızık ver ve sâlih amel nasîb et”⁶

Allah Teâlâ buyuruyor: “Kulum, beni yalnız iken zikrederse Ben de onu yalnız zikrederim. Beni bir topluluk içinde zikrederse onu ondan daha hayırlı ve daha büyük bir topluluk içinde zikrederim”⁷

“Sıkıntılı zamanlarında Allah’ın kendisine icâbet etmesini isteyen kim­se rahatlık zamanında duâyı çok yapsın”⁸

“insanların en âcizi duâdan da âciz olan, insanların en cimrisi selâmı da kıskanan kimsedir”⁹

“Ey Rabbim, Şükrünü edâya, Seni zikretmeye ve Sana güzel ibâdet et­meye bana yardım et!”¹⁰diyen bir kimse mükellef bir duâ yapmıştır.

“İyiliğin her çeşidi ibâdetin yarısıdır. Diğer yarısı ise duâdır”¹¹

“Duâ mü’minin silâhı, dînin direği, göklerin ve yerin nûrudur”¹²

“Zaillerinizin duâları ve ihlâslarmdan başka bir şey hürmetine mi nusrete nâil oluyorsunuz?”¹³

Allah’ın huzûrunda zayıflığını, aczini ve fakrını idrâk ederek ve dünyevî arzulardan kalben alâkasını keserek duâ edenlerin ihlâsları kuvvetlidir. Bu da rızık ve nusret sebeblerinin en büyüklerindendir.

1   Keşfül-hafâ, 2/224: (Ebû Nuaym’den)

2   Buhârî, Deavât,

3   Buhârî, Büyü’, 3; Tirmizî, Kıyame, 60;

4   İbn Hanbel, Müsned, 5/252,256.

5   Tirmizî, Zühd, 2; İbn Hanbel, Müsned, 2/310.

6   Müminûn Sûresi, 51 nci âyetin mealinde bir duadır.

7   Müslim, Zikr, 3, 18, 19, 21;Buhârî,Tevhîd, 15, 43; Tirmizî, Deavât, 131;lbn Mâce,Edeb, 53, 58;lbn Hanbel,Müsned, 3/351

8   Tirmizî, Deavât. 9.

9   KeşfüThafâ, 1/142 (Taberânî ve Beyhakî’den)

10 el-Camiû’s-Sağir.

11 a.e.

12 a.e.

13 KeşfüThafâ, 1/403 (Ebû Yalâ’dan)

14 Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/259