Cebrail’in Resulullah’a (s.a.a) Öğrettiği Dua

Seyyid İbn Tavus “Muhecu’d-Deavat” kitabında İmam Muhammed Bâkır’dan (a.s) şöyle rivayet etmiştir: “Cebrail Resulullah’a (s.a.a), ey Allah’ın Resulü! Hiçbir peygamberi senin kadar sevmiş değilim. O halde şu duayı çok söyle:
اَللّـهُمَّ اِنَّكَ تَرى وَلا تُرى واَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الأَعْلى، وَاَنَّ اِلَيْكَ الْمُنْتَهى وَالرُّجْعى واَنَّ لَكَ الآخِرَةَ وَالاُولى، واَنَّ لَكَ الْمَماتَ وَالَْمحْيا، وَرَبِّ اَعُوذُ بِكَ اَنْ اُذَلَّ اَوْ اُخْزى

“Allah’ım! Sen görür, ama görünmezsin; sen yüce bir görme yerindesin; -bütün yarattıklarının- mesir ve dönüşü sanadır. Ahiret ve dünya sana aittir. Ölüm ve hayat senin elindedir. Allah’ım! Zelil olmaktan veya alçalmaktan sana sığınıyorum.”