Venezuela halkı fakir fukaranın babası Hugo Chavez’e ağlıyor
Venezuela’nın merhum Devlet Başkanı Hugo Chavez, sadece devlet başkanı olarak değil, ülkesinin sevgisini kazanmış bir lider olarak da adını Venezuela tarihine yazdırdı.
Venezuela’nın başkenti Caracas’ta Chavez’in cenazesini izlerken karşılaştığımız manzaralar, aslında bir halkın liderine nasıl güçlü bağlandığının göstergesiydi.
Chavez’in ölümünün ardından Venezuelalıların dört bir koldan, kimsenin talebi ve otobüsler olmadan başkente akın etmesi, ülkedeki Chavez sevgisinin bir gerçeği yansıttığını ortaya koymuş oldu.
Peki, uluslararası sahnede tartışmalı bir isim olan Chavez’in halkı tarafından bu kadar sevilmesinin nedeni neydi?
Özetle söylemek gerekirse, fakirleri de insan yerine koyması ve ülkenin petrol gelirlerinden bu kesimin de yararlanmasını sağlaması.
Chavez, özellikle yoksul kesimlerine uzanmasıyla, sadece devlet başkanı olarak değil, ülkesinin sevgisini kazanmış bir lider olarak adını Venezuela tarihine yazdı.
Her ne kadar bazı muhalifler Chavez’in fakirleri ”satın aldığını” söylese de, konuştuğumuz Chavez muhalifleri bile onun iktidarının ardından ülkedeki yoksul kesimin durumunda önemli iyileşmeler olduğunu itiraf ediyor.
Ülkenin zenginlik kaynağı petrolün gelirlerinin yoksul kesimlere de ulaşmasını sağlayan Chavez, ayrıca, fakirlerin ücretsiz olarak devletin inşa ettiği evlerde oturmasını sağlaması, eğitim programları yürütmesi, fakir öğrenciler için okul ve burslarıyla bu kesimlerin yarasına önemli bir merhem sürmüş.
Hatta, Chavez’in, ülkenin yerel yemeklerinden ”Arepera”nın fakir kesimlerce daha uyguna alınabilmesi için küçük işletmelere destek çıkarması da hayli ilginç. Daha ucuza ”Arepera” satan bu işletmelere de halk ”halkçı Arapera” diyor.
Hepsinden de öte, önceki yönetimlerde dışlanan bu kesimlerin Chavez döneminde kendilerini önemli ve ”insan” hissetmesi, aslında Chavez’in bu kesimlere yönelik en büyük hediyesi.
O nedenle, özellikle bu kesimler, mikrofonumuzu uzatır uzatmaz Chavez’in güçlü destekçisi olarak, neredeyse tek bir ağızdan çıkarcasına özetle şunları söylüyor:
”Bizi kimse satın almadı, Chavez bizim liderimizdi, onu seviyoruz, o, onun idealleri hala yaşıyor, ona çok şey borçluyuz. Tüm dünyaya söyleyin, biz diktatörlük değiliz, Chavez bize sevgi ve özgürlük bıraktı, biz refah ve mutluluk içindeyiz”.
Bu kesimlerin saatler boyu kuyrukta, sadece Chavez’in naaşına dokunabilmek için beklemesi bile, liderlerine yönelik sevgilerinin içtenliğini gösteriyor aslında.
Chavez’in naaşını görmekten dönen bir Venezuelalı kadın bizi durdurarak şunu söylüyor: ”24 saat bekledim onu görmek için ama değdi, bunu dünyaya söyleyin”.
Ülkede asgari ücret aylık 600 dolara tekabül ediyor ki, bu da günlük 20 dolar anlamına geliyor. Ülkede en büyük işveren devlet, devletin en büyük gelir kaynağı ise petrol.
