FETVÂ

*Fetvâ (a.i.c:fetâvâ, fetâvî); müfti tarafından verilen şer’i hüküm veya karar.

*Müfti (a.s ve i.fetvâ’dan); fetvâ veren. vilâyet ve kazalarda din işerine bakan kimse, müftü.

4/ en-Nisâ -127- Kadınlar hakkında senden fetvâ isterler. De ki: Onlar hakkındaki hükmü ALLÂH size açıklıyor: Haklarını vermeyerek nikâhlamak istediğiniz yetim kadınlarla küçük, zayıf yetim çocukların haklarına dâir hükümler size bu kitapta okunup duruyor. Yetimlerin haklarını vermekte tam adâleti gözetin. Yaptığınız her iyiliği, ALLÂH mutlaka bilir.

Bir âyet veya hadisi yorumlamak ve yeni çıkan bir problemi çözmek, birtakım ön bilgileri ve özel yetenekleri gerektirdiği için bunu yapacak kişilerde bazı vasıfların bulunması öngörülmüştür. Ahmed b. Hanbel (ö. 241/855) bir kimsenin müftî olabilmesi için kendisinde şu beş vasfın bulunması gerektiğini söyler:

a) İyi niyet sahibi olmak ve yalnız Allâh rızasını gözetmek. Çünkü kötü niyet, düşünceyi de kötüleştirir,

b) İlim, hilim, vakar ve ciddiyet sahibi olmak,

c) Kendisinden ve bilgisinden emîn olmak,

d) Halka kendi otoritesini kabul ettirmek,

e) Fert ve toplum olarak insanları tanımak.

Bu şartlardan da anlaşılacağı gibi müftinin fetvâ isteyenin psikolojik durumunu dikkate alması, halk nazarında i’tibâr sahibi, basîretli vereceği fetvânın fert ve toplum üzerindeki etkisini kavrayacak bir görüşe sahip olması gerekmektedir (Muhammed Ebû Zehrâ, İslâm Hukuk Metodolojisi, Terc. Abdülkadir Şener, Ankara 1973, s.391 vd.) (Şâmil İslâm Ansiklopedisi)

-Mes’ele-i şer’iyye müftiden haber alınır.